اهریمن «جاشین چان» توسط «یورین هانازونو»، دختری با مهارت‌های فراطبیعی به زمین احضار شده است. متأسفانه «یورین» نمی‌داند چگونه «جاشین چان» را به جهنم بازگرداند و حالا که او روی زمین گیر کرده است، باید در آپارتمان «یورین» زندگی کند. تنها راه بازگشت برای «جاشین چان» این است که احضارکننده خود را بکشد، اما گفتن این کار برای «دیو» نالایق آسان‌تر از انجام آن است. از آن‌جایی که «جاشین چان» جاودانه است و می‌تواند بدن او را بازسازی کند، «یورین» از حمله به او با طیف وسیعی از سلاح ها خودداری نمی‌کند و او را به شیوه‌های وحشتناکی به خاطر نقشه‌های شیطانی‌اش مجازات می‌کند...

نویسندگان این انیمه وفاداری خود را به منبع اقتباس مانگا کم کرده‌اند تا جای بیشتری برای انعطاف در حوزه داستان‌گویی داشته باشند، اما آیا این انتخاب منجر به افزایش کیفی این اثر در حوزه قصه‌گویی (در فرمت انیمه) شده است؟ پاسخ می‌تواند تا حدودی مثبت باشد، چراکه با توجه به محدودیت‌های صنعت انیمه، اقتباس تمام جنبه‌های یک مانگا ممکن نیست و نویسندگان موفق شده‌اند عناصری را به منبع اقتباس خود اضافه کنند که آن را برای این فرمت آماده کند. برای مثال تمرکز بر شخصیت‌ها بیشتر شده و آن‌ها تبدیل به افرادی شده‌اند که بار کمدی روایت را به دوش می‌کشند و در هر اپیزود سرگرم‌کننده ظاهر می‌شوند. شکستن دیوار چهارم یکی از انتخاب‌های نبوغ‌آمیز نویسندگان است که ارتباط شخصیت‌های اصلی را با بینندگان افزایش می‌دهد. با این حال «جاشین چان» همچنان ستاره‌ی مجموعه است و موفق می‌شود تمام توجه‌ها را به خود جلب کرده و تبدیل به دوست‌داشتنی‌ترین شخصیت این سریال شود. با وجود تمام این ویژگی‌های مثبت، عملکرد سازندگان در حوزه ویژگی‌های فنی آنچنان چشمگیر نیست: استایل انیمیشنی‌ای که آن‌ها خلق کرده‌اند عملکردی معمولی دارد و چیزی به دنیای انیمه اضافه نمی‌کند، اما آن‌قدر هم معمولی نیست که جذابیت‌های محتوایی آن را کاهش دهد. از سوی دیگر، صداگذاری‌ها نیز ویژگی خیلی خاصی از خود بروز نمی‌دهند تا بتوان آن را از استعدادهای این انیمه به شمار آورد، اما موفق می‌شود وظایف خود را برای تکمیل و توسعه‌ی انیمه به خوبی ایفا کند.